Inwestorzy działający w branży OZE przeżywają ciężkie chwile. Dla zaawansowanych inwestycji ostatnie kilka miesięcy było czasem podejmowania strategicznych decyzji. Pierwotnie inwestorzy OZE chcący zdążyć z realizacją swoich przedsięwzięć przed końcem roku celem skorzystania z mechanizmu świadectw pochodzenia musieli radzić sobie z presją zbliżającego się 31 grudnia. Najmniejsi wytwórcy, w tym prosumenci, czekali na wejście nowego mechanizmu wsparcia w życie. W chwili obecnej, w związku z przeprocedowaną w zawrotnym tempie ustawą o zmianie ustawy o odnawialnych źródłach energii (druk nr 134), role tych inwestorów odwróciły się.
Współautorem tekstu jest Łukasz Jankowski
Słowem wstępu
Wejście w życie Rozdziału 4 ustawy o OZE, pierwotnie planowane na dzień 1 stycznia 2016 r., zmusiło inwestorów zainteresowanych skorzystaniem z mechanizmu zielonych certyfikatów, do intensyfikacji prac. Podjęcie tych działań w kontekście obowiązujących uregulowań ustawy o OZE uwidoczniło pewne trudności w zakresie praktycznego zastosowania przyjętych przepisów. Jednocześnie, mali inwestorzy planujący uruchomienie mikroinstalacji, w tym prosumenci, liczący na zmianę modelu wsparcia dla planowanej działalności przygotowywali się na wejście nowego systemu wsparcia w życie opierając o ten fakt model biznesowy swoich przedsięwzięć.
Energetyka wiatrowa
Z uwagi na ogłoszone ceny referencyjne (przyp. dla farm wiatrowych o mocy powyżej 1 MW – 385 zł/MWh) powszechnie uznane przez przedstawicieli branży za zbyt niskie, wskazywano ryzyko underbiddingu. Problematyczna jest również realna gotowość na przeprowadzenie pierwszej aukcji w ramach nowego systemu. Inwestorzy wiatrowi mający możliwość ukończenia inwestycji, która zostałaby objęta dotychczasowym systemem podjęli wyzwanie walki z czasem. Pozostali, licząc na wsparcie operacyjne szykowali się na pierwszą aukcję.
Przyjęta ustawa o zmianie ustawy o OZE niewątpliwie inwestorom chcącym skorzystać z mechanizmu świadectw pochodzenia, niezależnie od ich wartości, przychodzi z pomocą. Opóźnienie wejścia w życie Rozdziału 4 zmieniającego system wsparcia da możliwość ukończenia inwestycji i doprowadzenia do realizacji postulatu wskazanego w art. 44 ust. 1 pkt 1 ustawy o OZE, tj. wytworzenia po raz pierwszy energii elektrycznej przed dniem wejścia w życie rozdziału 4 ustawy o OZE.
Wskazać należy, że w praktyce pojawiały się wątpliwości, czy wprowadzenie energii do sieci po raz pierwszy w ramach rozruchu technologicznego będzie uprawniało do skorzystania z mechanizmu wsparcia w postaci świadectw pochodzenia. Naszym zdaniem, za wytworzenie energii w OZE po raz pierwszy uznać należy wskazany w art. 42 ust. 5 ustawy o OZE rozruch technologiczny, podczas którego Sprzedawca zobowiązany dokonuje zakupu oferowanej energii elektrycznej. Energia wytworzona w źródle w okresie rozruchu technologicznego jest bowiem energią trafiającą do sieci. Energia ta, jako wprowadzona do sieci po raz pierwszy powinna zabezpieczyć możliwość skorzystania z mechanizmu w postaci świadectw pochodzenia stosownie do art. 44 ust. 1 pkt 1 ustawy o OZE. Wynika to z literalnego brzmienia wskazanego przepisu, zgodnie z którym wytwórcy energii elektrycznej z OZE […], wytworzonej w mikroinstalacji albo instalacji OZE innej niż mikroinstalacja, w której energia elektryczna została wytworzona po raz pierwszy przed dniem wejścia w życie rozdziału 4 – przysługuje świadectwo pochodzenia tej energii […]. Literalne rozumienie wyrażenia „wytworzonej po raz pierwszy” w połączeniu z obowiązkami Sprzedawcy zobowiązanego w zakresie zakupu tej energii, zdaje się statuować i jednoznacznie przesądzać kwestię możliwości kwalifikacji wytwórcy do systemu wsparcia w postaci świadectw pochodzenia.
W przypadku inwestorów liczących na pierwszą aukcję możliwie szybko, przesunięcie wejścia w życie Rozdziału 4 ustawy o OZE na dzień 1 lipca 2016 r. oznacza zamrożenie realizacji przedsięwzięcia do momentu odroczonego przeprowadzenia pierwszej aukcji. Na marginesie warto wskazać, że z uwagi na brak realnego przygotowania do przeprowadzenia aukcji (platforma aukcyjna, regulamin aukcji), przeprowadzenie pierwszej aukcji wcześniej niż w ostatnim kwartale 2016 r. od dłuższego czasu wydawało się mało realne.
Mali wytwórcy – mikroinstalacje
Rozdział 4 ustawy o OZE miał zapewnić wytwórcom energii w mikroinstalacjach OZE wsparcie operacyjne w postaci taryfy gwarantowanej (art. 41 ust. 10 i 15 ustawy o OZE). Opóźnienie wejścia w życie Rozdziału 4 ustawy o OZE uniemożliwiłoby skorzystanie z tego mechanizmu po dniu 1 stycznia 2016 r., co w kontekście 7 miesięcznego okresu od wejścia w życie ustawy o OZE do momentu wejścia w życie Rozdziału 4 ustawy o OZE, niewątpliwie stanowi, co najmniej „nieładną” zmianę reguł gry, które warto przypomnieć, od początku nie zyskały znacznego poklasku.
Zwięźle o powyższym
Przyjęta ustawa o zmianie Ustawy o OZE może dać szansę inwestorom realizującym przedsięwzięcia w sektorze OZE na dokończenie działań mających umożliwić skorzystanie z mechanizmu zielonych certyfikatów. Pierwsza wersja projektu ustawy zmieniającej, skupiając się na odroczeniu wejścia w życie Rozdziału 4 Ustawy o OZE nie wzięła pod uwagę sytuacji mniejszych inwestorów planujących uruchomienie mikroinstalacji OZE po dniu 1 stycznia 2016 r. Biorąc pod uwagę kilkuletni proces modelowania mechanizmu wsparcia, wydłużający się proces legislacyjny w zakresie jego uchwalenia, a w chwili obecnej odroczenie jego wprowadzenia w życie, można mieć jedynie nadzieję, że po wejściu w życie Rozdziału 4 Ustawy o OZE w dniu 1 lipca 2016 r., do końca 2016 r. uda się ostatecznie przeprowadzić pierwszą aukcję w ramach nowego systemu wsparcia.
Możesz zaprenumerować ten blog. Wpisz adres e-mail, a powiadomienie o nowym wpisie dostaniesz na swoją skrzynkę.
- Prezentujemy i omawiamy prawną stronę elektroenergetyki, energii odnawialnej, gazownictwa, ciepłownictwa i sektora wydobywczego.
- Śledzimy legislację i komentujemy działania URE i UOKiK oraz największych graczy rynkowych.
- Analizujemy orzecznictwo krajowe i europejskie dotyczące naszego sektora.